ونهر – فلاورجان – اصفهان

-لغتنامه دهخدا : دهی است ازدهستان اشترجان –بخش فلاورجان – شهرستان اصفهان با ۳۳۷ تن سکنه ( ازفرهنگ جغرافیائی ایران ج ۱۰

احتمالا آمار لغتنامه دهخدا متعلق به ۱۳۳۵ می باشد ( دهخدا ۱۳۳۴ – 1258 )

جمعیت  ونهردرسال ۱۳۷۵ برابر ۹۷۲ نفربوده است واحتمال می دهم که درسال ۱۳۸۵ حدود ۱۳۵۰ نفرجمعیت داشته باشد.

ونهر روستای بزرگی است  ازدهستان سهروفیروزان و شهرستان فلاورجان , آباد باکوچه های آسفالته و معتبربین روستاهای همجواروحتی مردمان اصفهان ( آنهائی که شناخت دارند) .منطقه لنجان به حکم اینکه درسرآب زاینده رود قرار دارد وباداشتن زمینهای زراعی نسبتا وسیع وحاصلخیز به خوبی آباداست .درسنوات اخیرکه امکانات بهداشتی ودفع آفات گیاهی وجانوری بیشترشده آبادانی وشکوفائی اقتصادی آن به مراتب بهبودیافته است.ونهریها لحجه وزبان خاصی ندارند.

آثارکهن : ونهردارای دو برج یا کبوترخانه است که یکی ازآنهادرمنزل وارثین مرحوم امرا لئه نصیرزاده قرارداردو  قدمتی بالای ۳۰۰ سال داردودیگری که مزدوج آن است درباغ ونهرچی متعلق به رجبعلی حرمیباشد.آقای حرزوج دوم راچندسال پیش خراب کردوازنوبامعماری امروزی ( آجرو….) ساخت.این جفت کبوترخان به نظرمی رسد که ازنظرمساحت قطروارتفاع ومعماری کاملا یکسان بوده اند واحتمالا روابط دیگری ( امتداد طول یا عرض جغرافیائی  یا افق یاروابط هندسی دیگری داشته اند وگویا درزمانی که روستای سهروفیروزان مرکزیت داشته است وشخصی به نام سلطان فیروزبرآنجا حاکم بوده دستورساخت این دوبرج را داده است.هدف اصلی ایندوکبوترخان تولید فضله پرندگان برای مصارف کشاورزی بعنوان کودوکمک مغزی گیاهان  می باشد.

طوایف آریائی کهن درنامگذاری خود خصوصیات محل رادرنظرمی گرفتندوهمان خصوصیت رابرای نام دیه ومحل سکونت خویش شاخص قرارمی دادند.واژه ونهریک واژه به هم ریخته است وفهم معنای آن درابتدادشوارمی نماید ولی باکمی دقت درآن معلوم می شودکه ازدوجزء (( ون )) و(( هر )) ترکیب یافته است .درکلمات ناژوان . شیروان. نخجوان. کمبوان و….. دقت کنید . پسوند ( وان ) گاه به (ون ) هم در می آید مانند نارون که همان ناروان است.معمولا (ون) بصورت پسوندودرآخرکلمه میآیدولی دراینجادرجلوحروف واژه آمده است واگرچه خلاف رایج است ولی دراصل معنا تغییری ایجاد نمی کند.( ون ) دراینجا نیزبه معنی (( صاحب ودارنده )) است .یعنی همان پسونداست که به این معنی درآخرکلمه می آمد, وجزء دوم (هر) هم خودمرکب است از(( هو + ر)) .ومی دانیم که جزء اول آن معرب  ( آو) به معنی آب است و((ر )) همان حرف همونداست که اکثربه (( آو )) می چسبدوبه صورت (( هر )) شنیده می شودوروی هم رفته به معنای آب است و ونهرمقلوب (( هرون )) است به معنی (( دارنده آب )) و اتفاقا ونهردرقدیم آب ودرخت فراوان داشته است.که به علت افزایش جمعیت بیشتردرختان رادرآورده اندو به جای آن برنج کاشته اند.ونیززاینده رود درشرق روستا روان است.

اما قول دوم در وجه تسمیه ونهرکه ضعیف وبعید  به نظرمی رسد: ونهردارای امام زاده ای است که بنده درمورد شجره نامه آن چیزی نیافتم اما بعضی می گویند که اینجادوطفل دوقلوی حرابن یزیدابن ریاحی خاکند وونهر ازواژه ( حر) گرفته شده است.مادربزرگ, مادربنده خواب می بیند که لوح قبری درکنارجوب صحرای طاد ( حدودلت های تقسیم آب پائین شط ) وجود دارد که متعلق به امامزاده ای است فردایش می روند وهمانجا را حفاری می کنند سنگ لوح پیدا می شود شاید حاج صفرنصیرزاده ( دائی بنده ) این موضوع رابداند.

فامیلهای اصلی ونهر {احمدی – کا ظمی – نصیرزاده } می باشد این فامیلها وابستگی دیرینه وتاریخی  با فامیلهائی خارج ازروستاندارندکه بگوئیم ازجائی دیگرآمده اند یا مهاجرت کرده اند به احتمال قریب به یقین روستای ونهربا زندگی یک خانواده شروع شده که ایشان سه پسربه نامهای احمد کاظم و نصیرداشته است که درنسلهای بعدی فرزندان واطناب واذ ناب آنها را احمدی وکاظمی ونصیری(یانصیرزاده) نامیده اند ومثلا احمدی یعنی منسوب یا وابسته به احمد یا فرزندان احمد.ونهرقدیم گویا جائی قرارداشته که امروزه آنرا صحرای( قلعه میرزا علی ) مینامندوسکونت درابادی ونهراحتمالا ابتدا ازاین قلعه کوچک شروع شده  بعدبه  حوالی منزل بچه های مرتضی (مالک امروزی اکبرمشهدی کمال )  ومنزل دائی غفارانتقال یافته است.دیگر فامیلها ی ونهرموسوی .عباسی.شیخ طادی وتوکلی می باشند.

شغل مردمان روستای ما کشاورزی دامپروری ماشینداری ( ماشینهای باربری سنگین ) وتعدادی نیزمشغول به کارهای فنی تجاری یا کسبه میباشند ونیزتعدادی معلم یاکارمند آموزش وپرورش . افتخاداریم که ریاست گمرک بوشهرازهم روستائیان ماست, آقای رمضان احمدی حسابدارشاغل درسیمان سپاهان نیززحمات قابل توجهی برای مدارس وآسفالت روستا کشیده اند