آیین محلی زیارت اهل قبور در روستای پوروا – نک

یک روز دلنشین بهاری دیگر هم به پایان رسید. به یاد همه آنهایی که از مهمانی دنیا رخت بر بسته‌اند و این روزها چقدر دلتنگشان می‌شویم.

همه ساله در فصل بهار، پوروا و سایر روستاهای منطقه یکی از جمعه‌های زیبای بهاری را برای احیا سنت حسنه زیارت قبور بر می‌گزینند و با حضور بر سر مزار شهدای عزیز و مزار بستگان دور و نزدیک خود، ضمن غبار روبی و شستشوی قبور، یاد و خاطره آنان را گرامی میدارند.

جمعه‌ای دیگر فرا رسید و آرامستان‌های بالامحل و پائین‌محل پوروا، به رسم برپایی این سنت دیرینه پُر شده است از حضور ما آدمیان ..

جمعه ۶ اردیبهشت ۹۲ آرامستان‌های پوروا پُر از حمد و سوره‌هایی بود که به عزیزان هدیه میشد و اشک‌هایی که به یاد همه‌ی خاطرات سرازیر!

می‌گویند این روزها درگذشتگان هم بوی گل و گلاب، سبزه و باران را حس می‌کنند و چشم به راه هستند تا سری بزنیم به خانه خاکی‌شان … یاد همه آنهایی که دیروز بودند و امروز نه! و امسال تنها با خواندن فاتحه‌ای یادی از آنان می‌کنیم.

شعر زیبایی یادم می‌آید ؛

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته بجاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

از مرسومات این روز علاوه بر تلاوت قرآن، روضه‌خوانی و مداحی که در آرامستان‌های بالامحله و پائین‌محله بصورت مجزا صورت می‌گیرد، صرف ناهار در این آرامستانها می‌باشد.

بدین صورت و بر طبق یک سنت زیبای قدیمی که هر خانواده‌ای وعده‌ی ناهاری تدارک می‌بیند و اکثرا توسط خودِ خانمها بصورت سینی‌مجمع‌هایی که آنرا به روی سر خود حمل می‌کنند به مزار می‌آورند و از میهمانان پذیرایی می‌کنند.

منبع:
www.pourva.ir/post/42