آش حلیم روستای بهارستان آشتیان
نحوه پختن و توزیع آش حلیم در روستای بهارستان آشتیان
آش حلیم یکی از غذاهای مقوی و مورد علاقه مردم روستای ماست .
در روستای ما در بین آش هایی که بصورت نذری تهیه می شود آش حلیم بعد از آش رشته در رتبه دوم قرار داره . این آش که قبلا بیشتر بعد از اتمام دوره سربازی پسران به شکرانه بازگشت سلامت آنها از خدمت مقدس سربازی مخصوصا زمان جنگ مرسوم شده بود هم اینک نیز تقریبا به قوت خود باقی است و بعد از اتمام سربازی پسران بعضی از خانواده ها پخت می گردد . هر چند که گهگاهی نیز به نیات دیگر نیز تهیه می گردد .
پخت این آش تقریبا دشوار بوده و برای تهیه آن نیاز به همکاری گروهی اقوام و همسایه ها و همشهریان است .
برای پخت آن ابتدا گندم را با آسیا و یا آسیا دستی که ما به آن دستاز می گوییم بصورت بلغور یا همان یارمه محلی در می آورند و قبل از پخت حدود یک روز در آب خیس می کنند .
معمولا زمان پخت آش را از قبل برنامه ریزی و اعلام میکنند و حتی المقدور در یکی از مناسبتهای مذهبی و یا شب جمعه اقدام به پخت آن می کنند .
روش پخت آن نیز بدین گونه می باشد که ابتدا چند دیگ بزرگ بسته به مقدار آش را روی اجاقهایی که از گل درست شده قرار داده و پس از ریختن آب ، گوشت و چربی گوسفندی را که قبلا قربانی کرده اند را به چند قطعه بزرگ تقسیم کرده به اضافه نخود و ادویه در دیگ ها می ریزند و هیزم های زیر دیگ ها را روشن می کنند تا گوشت ها نیم پز شوند . در روستای ما چون در پخت این آش از نخود سیاه استفاده می شود به همین علت رنگ آن تیره رنگ بوده و در هنگام خوردن نیز بجای شکر از نمک استفاده می شود .
این مراسم تقریبا از ساعت ۳ بعد از ظهر شروع می شود .
بعد از نیم پز شدن گوشتها نوبت اضافه کردن بلغور خیس انداخته شده می باشد . از این به بعد باید مرتب محتویات دیگ ها را به هم بزنند تا ته نگیره که این کار با استفاده از سیخ های آهنی بزرگ که در پخت نان و برای به هم زدن تنور استفاده می شود ، توسط همشهریان که برای کمک به پخت اش و همچنین بر آورده شدن حاجاتشان دور دیگ جمع شده اند انجام میگیرد .
در این میان نقش دختران و پسران جوان دم بخت از بقیه پر رنگ تر است و به اصطلاح می خواهند مراد بگیرند .
این مراسم همراه با دعا و سلام و صلوات تا آخر شب ادامه دارد .
در این هنگام یکی از دیگها که زود تر از بقیه کار گذاشته بودند آماده خوردن شده است که بین مردم پخش می شود و هر که را می بینی کاسه و قاشقی در دست یا در صف شلوغ آش ایستاده و یا آش گرفته و در گوشه ای روی زمین نشسته و در حال خوردن آش است . البته جای شما خالی
بعد از آن در مابقی دیگها را بسته و به اصطلاح به دم می گذارند .
صبح زود روز بعد در دیگها را با ذکر صلوات باز کرده و مردم را با قابلمه یا دبه و یا ظرف دیگر می بینی که برای گرفتن آش نذری به سمت محل پخت آش در حرکت هستند تا برای صبحانه آش حلیم بگیرند .
به مسئول پخت آش خادم می گویند که معمولا یا مشهدی حوری و یا مشهدی عمه این وظیفه را بر عهده دارند .
البته گاهی اوقات کل آش را شبانه پخش می کنند و چیزی برای صبح باقی نمی ماند .
