طرز تهیه نان محلی / روستای بهارستان / آشتیان
طرز تهیه نان محلی در روستای بهارستان شهرستان آشتیان
نان محلی
در زمانهای گذشته اما نه چندان دور بعضی از روزها صبح که از خواب بیدار می شدی بوی شامه نوازی مشامت را نوازش میکرد وقتی کمی جستجو میکردی می دیدی از دریچه و سوراخهای کنار تنورستان یکی از همسایه ها دود آبی رنگی به خود می پیچه و به هوا میره . کم کم این دود کم می شد و حالا نوبت بوی نان تازه محلی بود که تمام محله را زیر می گرفت و قرار از دل می برد . وه که خوردن نان تازه محلی همراه با پنیر محلی مالیده شده روی آن چه صفایی داشت اگه باور نداری کافیه از کسانی که تجربه کرده اند بپرسی .
البته بنا بر یادآوری دوستان لازمه متن بالا رو کامل تر کنم
معمولا در زمان پخت نان به منظور صرفه جویی در مصرف هیزم و یا مواد سوختی مثل نفت ،سعی می کردند از گرمای تنور حد اکثر بهره را ببرند. به همین منظور وقتی تنور را روشن می کردند تا زمانی که هیزم ها و هیمه ها بسوزند و مثل ذغال افروخته شوند و تنور گرم و آماده پخت نان شود . در این زمان اگر سری به یکی از تنورستانها یا مطبخ که در گویش محلی به آن مدبخت گفته می شد، میزدی میدیدی که روی تنور یک سه پایه که تقریبا شبیه مثلث بود قرار داده شده و قابلمه و دیگ و کتری که جدار خارجی همه آنها بر اثر دود سیاه شده بودند روی آن قرار داشتند . یکی از این ظروف که گاهی از جنس سفال نیز بود دیزی آبگوشت ناهار بود . اگه موقعی از سال بود که محصولات کشاورزی برداشت شده بودند یکی از ظروف دیگه حاوی سیب زمینی آب پز ، یه ظرف شلغم و یه ظرف هم چغندر بود . البته گاهی یه ظرف شامل مخلوطی از همه اینها بود . گاهی هم بعد از اتمام پخت نان یه ظرف – معمولا ظروف روغن نباتی ۵ کیلویی – را پر از چغندر های قطعه قطعه شده می کردند و بدون استفاده از آب ، آن ظرف را وارونه درون آتش ذغال شده قرار میدادند و صبح روز بعد لبوی بخار پز شده آماده خوردن بود یادتونه ……….!!!!!!!! ؟؟؟؟؟؟
از دیگر وسایلی که در روی تنور قبل از پخت نان استفاده می شد ظرفی بود بنام ساج، این ظرف به شکل دایره ای بود که وسط آن کمی گودتر بود – از آن برای برشته کردن موادی مثل گندم و کنجد و شاهدانه که در اصطلاح محلی به این کار بو دادن و به گندم حرارت دیده نیز گندم برشته می گوییم ، استفاده می شد.
منبع:
baharestan-92.blogfa.com/
