کولغ کاشی / میناب / هرمزگان

درباره ی کولغ کاشی

        روستای کولغ کاشی از توابع بخش مرکزی شهرستان میناب می باشد و در دهستان بندزرک واقع شده است این روستا از سمت شرق به اراضی روستای بندرزک، از غرب به بندر کلاهی، از جنوب به روستای کرگان و از شمال به رودخانه ی خشک که منشعب از رودخانه ی میناب می باشد محدود  می شود.

       روستای کولغ کاشی در ۲۰ کیلو متری شهرستان میناب واقع شده است و تا مرکز دهستان ۲ کیلومتر فاصله دارد. وسعت محدوده ی خدماتی این روستا حدود ۳۵ هکتار می باشد و به دلیل موقعیت جغرافیایی و نیز ساختار روستا اراضی کشاورزی در اطراف روستا واقع شده اند. این اراضی شامل نخیلات و باغات مرکبات می باشد که وسعتی در حدود ۵۰۰ هکتار را به خود اختصاص داده است.

       در خصوص راه های ارتباطی،راه ارتباطی  این روستا به مرکز دهستان و مرکز بخش به صورت آسفالته می باشد.

          اعم مردم روستا به کشاورزی و صیادی و ملوانی وکارگری مشغول می باشند و تعدادی نیز فرهنگی و راننده   می باشند. مردم این روستا در سال ۱۳۵۳ به دلیل آمدن سیل مجبور به ترک کامل این روستا شدند ودر مکانی که در حال حاضر این روستا تعریف شده است ساکن شده اند و جمعیت آن نیز به دلیل مهاجرت وبرخی مسائل دیگر رشد منفی داشته است.

تاریخچه ی کولغ کاشی

محل و علت بنا

       روستای کولغ کاشی قدیم حدود ۲۰۰ یا ۲۵۰ سال پیش در محلی که در یک کیلومتری روستای کنونی واقع است و با همین حدود اربعه بنا شده. علت اصلی و عمده ی بنای این روستا احداث جوی آب (که شرح آن خواهد آمد) بوده است.

علت نامگذاری

         به اتفاق نظر همه ی معتمدین، اسم کولغ کاشی از دو کلمه ی کولغ (چاله ی کوچکی که برای تهیه آب در       زمین هایی که از نظر منابع آبی غنی بوده اند حفر می شد) و کاش (نوعی روئیدنی که در محل های پرآب رشد می کند) ترکیب شده است.در این منطقه کولغی بوده که مورد استفاده همگان برای تهیه آب آشامیدنی بوده است؛ حتی آب آن را به علت گوارا بودن به روستاهای اطراف نیز می برده اند و گویند اطراف آن مقدار زیادی کاش بوده است و به طور کلی اکثریت منطقه هر جایی که مقداری آب بوده کاش زیادی در آن می روییده. نهایتاً که علت این نامگذاری وجود یک کولغ با کاش های فراوان در اطراف آن بوده است.

مالکین اولیه

       طبق اطلاعات به دست آمده این منطقه متعلق به فردی از اهالی بشاگرد به نام شه کرم بَهلول بوده است که بعدها به علت داشتن بدهی، زمین را به عنوان گرو به طرف طلبکار داده و خود جهت تهیه مبلغ بدهی به بشاگرد می رود. البته برای پرداخت بدهی وقت تعیین کرده و به بَهلول گفته بودند، در صورت نیامدن زمینش در ازای بدهی به مالکیت طلبکار در    می آید. بَهلول قبل از موعد مقرر مبلغ مورد نظر را تهیه کرده و باز می گردد، اما طلبکار که از قبل ،قصد به چنگ آوردن این اراضی را داشته از منطقه خارج می شود و خود را از دسترس بَهلول دور می کند و بعدها با این استدلال که تو تا موعد مقرر بدهی ات را نداده ای؛ اراضی مذکور را از بَهلول گرفته و به تصرف خود در آورد .

بعد از اینکه زمین به تصرف عبدالله حاتم که مباشر (مأمور یا رابط حکومتی) بوده درآمد، اولین آثار بنای روستای         کولغ کاشی در این اراضی نمایان شد. البته قبل از این اقدامات، این اراضی به دلیل داشتن آب کافی و خاک    حاصل خیز توسط افرادی از اهالی رودان و بشاگرد زیر کشت قرار می گرفته است. محصول کشت شده در این دوره ی زمانی و قبل از احداث جوی آب، گیاهی بوده به اسم وَسْمَه (Wasma)، که از آن برای تهیه «نیل» استفاده می شده است؛ البته کشت این گیاه تا بعدها نیز ادامه داشته است.

احداث جوی آب

در طول تاریخ مشاهده می شود که اکثر تمدن ها، شهرها و روستاها در برهه های زمانی مختلف در کنار پدیده ای مهم و ارزشمند که حیات مردم گاهاً بدان وابسته بوده تشکیل      می شده است. از جمله این پدیده ها و مراکز، مکان هایی بوده که در آن آب فراوان یافت می شده است مثل      رودخانه ها و یا چاه های آب. همان گونه که مشاهده می شود شهرهای بزرگی در سراسر دنیا، در کنار رودخانه های بزرگ و پرآب بنا شده اند. در تاریخ روستای کولغ کاشی نیز احداث جوی آب نقطه ی عطفی به شمار می رود که بعدها عامل اصلی گرد آمدن مردم در این اراضی و کاشت نخیلات این روستا شد و نهایتاً این امر سبب شد که مردم به تدریج از اطراف به این منطقه بیایند و در آن ساکن شوند. جوی آب روستای کولغ کاشی که توسط عبدالله حاتم مذکور احداث گردید از روستاهای بالا دست تا قلب سرزمینی که         کولغ کاشی نامیده می شد با تلاش کارگران و قوّت بازوی  آن ها کشیده شد و روستای کولغ کاشی سرسبزی و حیات خود را مرهون این جوی آب بوده است..

کولغ کاشی، قبل از انقلاب ، بعد از انقلاب

فعالیت های عمرانی

قبل از انقلاب: تنها فعالیت عمرانی قبل از انقلاب در روستا ساخت مدرسه ابتدایی بوده است که این مدرسه حدوداً در سال تحصیلی ۱۳۵۰- ۱۳۴۹ در یک باب منزل کپری به صورت ۲ کلاس درس اداره می شد که در سال ۱۳۵۲ یک واحد آموزشی بلوکی در کنار مسجد روستا بنا گردید که از سال تحصیلی ۱۳۵۴-۱۳۵۳ تا پایان سال ۱۳۵۵ مورد استفاده قرار گرفت و پس از نقل مکان اهالی روستا به مکان فعلی آن، دبستان نیز تخریب گردید.

بعد از انقلاب: ۱- برق دار شدن روستا- ۲- ترمیم و نوسازی شبکه آب شرب روستا- ۳- ایجاد خط تلفن ثابت در روستا- ۴- ساخت خانه بهداشت- ۵- نوسازی دبستان روستا- ۶- زیرسازی طرح هادی روستا جهت آسفالت معابر اصلی در روستا- ۷- نصب لامپ های معابر اصلی در روستا- ۸- ساخت غسالخانه روستا.

آمار جمعیت

قبل از انقلاب: تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران برابر اطلاعات گرفته شده از مرکز آمار، روستای کولغ کاشی تا سال ۱۳۴۱ جمعیتی برابر با ۱۴۱ نفر داشته است که در قالب ۳۰ خانوار و به صورت پراکنده زندگی          می کردند و البته در آن زمان مردم از اراضی کشاورزی روستا و نخلستان و باغ های مرکبات که تقریباً ۴۰۵ هکتار بوده است استفاده می کردند.

بعد از انقلاب: در حال حاضر روستای کولغ کاشی دارای جمعیتی بالغ بر ۲۲۰۰ نفر است که در قالب ۴۰۰ خانوار زندگی می کنند و ۸۰ درصد جمعیت بالای ۶ سال آن باسواد هستند.

مکان های مذهبی

قبل از انقلاب: قبل از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی روستا فقط دارای ۳ مکان مذهبی (مسجد) جهت انجام عبادات و مراسمات بوده است.

بعد از انقلاب: درحال حاضر روستا دارای ۸ مسجد و یک هیئت عزاداری و چندین کانون فرهنگی است.

وسایل ارتباط جمعی

قبل از انقلاب: قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران میزان دسترسی به وسایل ارتباط جمعی بسیار کم بود برای مثال، شاید تعداد تلویزیون موجود در روستا به ۱۰ دستگاه می رسید.

 بعد از انقلاب: در حال حاضر با پیشرفت های علمی کشور، تقریباً تمامی خانواده ها از وسایل ارتباط جمعی نظیر: رادیو تلویزیون، تلفن و … برخوردارند.