شیفه / رامهرمز / خوزستان
شیفه ،روستایی است قدیمی در ۲۰ کیومتری جاده رامهرمز – نمره یک – هفتکل .این روستا مرکزیت دهستان عریض را داشته است.محل استقرار تشکیلات اداری و مدیریتی در زمان ارباب ورعیتی در این روستا بود.رودخانه زیباو اسرار آمیز گوپال از کنار روستا میگذشت و مردم برای مشروب کردن زمینهای کشاورزی وشرب احشام و همچنین آب آشامیدنی خود واستفاده روزمره جهت شستشو و…از آب این رودخانه استفاده میکردند.شیفه در گذشته بعنوان روستایی سرسبز با مردمانی صاف و مهربان شناخته میشد . پس از انقلاب اسلامی و سیل ویرانگر سال۱۳۵۸ بخش اعظم روستا در اثر آب گرفتگی مفرط غیرقابل سکونت و توسط جهاد سازندگی شهرستان رامهرمز محل فعلی برای آن در نظر گرفته شد که حدود یک کیلومتر با محل قبلی فاصله داشته ودر دامنه کوهها ی مجاور استقرار یافته است.هم اکنون اکثرساکنین بومی این روستا ،از روستا مهاجرت ودر شهرستان اهواز ،رامهرمزو…سکنی گزیده اند و زمینهای کشاورزی و منازل بجای مانده از آنها به ساکنین جدیدفروخته شده یااجاره داده شده است.
وجه تسمیه روستای شیفه :نام «شیفه»بر گرفته از نام رودخانه ای فصلی با آبی تلخ و شور به همین نام است که در محاوره محلی به آن «درۀ شیفه»گفته می شود،که از کنار روستای شیفه میگذرد . شیفه در عربی به معنای ادا در آوردن و شکلک است و از آنجایی که این رودخانه دارای طغیانهای فصلی مخرب بوده ودر مسیر خود پیچ وتاب فراوانی دارد تا نهایتا پس از ادا و شکلک های فراوان به رودخانه گوپال بریزد به نظر میرسد این نام برای این رود بی مسما هم نبوده است. لازم به ذکر است افراد قدیمی ساکن در این روستا بر اساس تعداد جمعیت آنان به ترتیب بختیاری چهارلنگ ،عرب ،ترک قشقایی و از ایلاقی های مهاجر و سادات موسوی و حسینی بوده اند.
وجه تسمیه روستای شیفه :نام «شیفه»بر گرفته از نام رودخانه ای فصلی با آبی تلخ و شور به همین نام است که در محاوره محلی به آن «درۀ شیفه»گفته می شود،که از کنار روستای شیفه میگذرد . شیفه در عربی به معنای ادا در آوردن و شکلک است و از آنجایی که این رودخانه دارای طغیانهای فصلی مخرب بوده ودر مسیر خود پیچ وتاب فراوانی دارد تا نهایتا پس از ادا و شکلک های فراوان به رودخانه گوپال بریزد به نظر میرسد این نام برای این رود بی مسما هم نبوده است. لازم به ذکر است افراد قدیمی ساکن در این روستا بر اساس تعداد جمعیت آنان به ترتیب بختیاری چهارلنگ ،عرب ،ترک قشقایی و از ایلاقی های مهاجر و سادات موسوی و حسینی بوده اند.
