تراکتور کهنه / شعر طنز
همه آیید به دورم ای عزیزان که تا تعریف کنم از میل رحمان
تراکتور کهنه ای داشت در طویله به عزت احترام میگفت وسیله
تراکتور کهنه پر دنگ و فنگ داشت زیر لاستیک بزرگش قلوه سنگ داشت
بقیه در ادامه …!!
همه آیید به دورم ای عزیزان که تا تعریف کنم از میل رحمان
تراکتور کهنه ای داشت در طویله به عزت احترام میگفت وسیله
تراکتور کهنه پر دنگ و فنگ داشت زیر لاستیک بزرگش قلوه سنگ داشت
یک چندی مرد از روستا خبر کرد تراکتور کهنه خود را دگل کرد
همه روستا گل دادن چو فرقان که دیگر خسته گردید میل رحمان
که گفت دوستان بنده گیچم به جیب دیگرم بوده سویچم
تراکتور او را در دنده کردند همه بر میل رحمان خنده کردند
رحمان را این تراکتور کرده خسته او هم دیدند سر کوچه نشسته
زن رحمان هنوزم بر امید است ولی رحمان بد بخت نا امید است
رحمان دید که در این فصل زمستان تراکتورش ندارد رینگ و پستان
رحمان رفته به خانه با دل زار زنش پرسید نرفتی بر سر کار
تراکتور کهنه او می کند افت ندارد عایدی اب در حون کوفت
ز دست این تراکتور جان ندارم همیشه جیب خالی نان ندارم
زنش گفتا برو اتراق بنما تراکتور کهنه را اوراق بنما
رحمان رو تو دگر خود را خلاص کن چادر روی تراکتور را پلاس کن
گر تو داری از تراکتور اعتراض لوله اگزوز کن شیپور ساز
گر تو میخواهی شوی بی درد سر تیوبانش را نما لنگ کمر
هر زمان خواهیم روم ما بر سفر کن چراغ های او را بر چشم خر
گر که میل داری کنی درد دوا بیل ان رو کن قاشق غذا
ان لور دنده که هست انجا یله روز گمارت می بری ان را گله
جعبه اچارش برای ما طلاست می شود در خانه صندوق لباس
کن تواکتور کنیم ما سر به سر یک دهان دندان شود از بهر خر
حرفهایم گر به تو دارد اسر رادیاتش بهر کندوی عسل
زین تراکتور گشته ای راحت دگر تسمه پروانه نما جیر کمر
ای خلیل شعر تو باشد رایگان استفاده می کند کل جهان
