بورخانی – سوادکوه – مازندران

سایتها و وبلاگهای روستای بورخانی

شهرستان سوادکوه – استان مازندران

http://mehranmilan.blogfa.com/

http://burkhani.blogfa.com/

http://www.borkhani.blogfa.com/

sebsereh.blogfa.com

روستای بورخانی در ۳۵ کیلومتری شهرشیرگاه ودر ۱۸ کیلومتری شهر زیراب واقع می باشد.این روستا در اصطلاح محلی و بومی  به دو بخش پائین محله وبالا محله تقسیم شده است. روستای بورخانی از جنوب به روستای نفت چال قاضیکلا وچرسرک از شمال به جنگلهای ترز منتهی به شیرگاه از غرب به مناظق جنگلی حاشیه روستای دهکلان واز شرق به جنگلهای منتهی به روستای جوارم محدود است. بورخانی دارای دو راه ارتباطی خاکی ۱- جوارم – بورخانی  و  2- دئوتک – بورخانی می باشد. جمعیت ساکن در روستای بورخانی حدود ۱۵۰ خانوار و   ۳۷۰ نفر تخمین زده می شود که در ایام تعطیلات  مخصوصا عید نوروز و ایام محرم  تا حدود ۱۰۰۰ نفر هم می رسد. 
 شغل مردمان این روستا دامدار ی وکشاورزی می‌باشد. در گذشته نه چندان دور بزرگوارانی همچون ملا رزاق ملا ابراهیم، کبلی سهراب و ملا اسماعیل درزی در آن نی زیستند و قبر شریف آنها در کنار امامزاده بوبل کیا سلطان می باشد.

نهاد ها و ارکان اجتماعی:
شورای اسلامی دهیار
شورای حل اختلاف
مسجد
حسینیه
امامزاده بوبل­کیا سلطان
گلزار شهدای بورخانی-  آرامگاه پنج شهید دفاع مقدس
قبرستان
مرکز مخابرات
خانه بهداشت روستائی
۳ باب مغازه خواربار فروشی روستائی
دو کارگاه نجاری
پایگاه مقاومت بسیج
کتابخانه

مراتع روستای بورخانی:
کمرمن
گردراز
کمرپشت
خریم
نوتلار
میانده
سیپه
جین دشت
کهلوبن
تلیا
سلیم
سوته
چلماجر
درویش الیاس
صبح سره
خاکسرون
پینچال
تسرو

اقوام و طوایف ساکن در بورخانی
اقوام و طوایف اصیل  ابراهیم، سادات (حسنی و حسینی)، کال و … و اقوام و طوایف فرعی درزی، جمشیدی، زررین نژاد، احمدی، توکلی، رحمانی، مسلمی، امیری، تابشی، طالشی، ابراهیمی، حسینی، ناصری، سهرابی، حقانی، احدی، باغ­شیرین، قوچی ازجمله طوایف ساکن در روستای بورخانی می باشند.

ابراهیم کبلی سهراب شاهی کبلی سهراب دارای فرزندی بنام ابراهیم هم دارای میرزاجان وگل محمد گل محمد به دوشاخه یحیی وحسین میرزاجان به ابراهیم ابراهیم به ملا یونس ملا اسماعیل ملا علی محمد ملا یونس به نعمت عین الله زمان شیخ محمد ملا اسماعیل به اقا جان ملا رزاق ملا میز محمد ملا حبیب مارجان و ساره ملا میز محمد به بشیر ومحمد ملا رزاق به رضا اسماعیل باقر جعفر عمه جان خاتون شهر بانو جعفر به سهراب حمزه ابراهیم شرف النسائ فا طمه النسائ اقا جان به ذبی سدی رضری دده ذبی به اقا جان ابراهیم اقا بزرگ کوچک بابا ملا هارون بیگم سدی به تقی غنی طاهره رضی به میر زاخان عیسی رحمت الله دده به سلیم شجاع اق مار ملا حبیببه ملا عباس ملا عباس به حاجی حسن محد حسین زمان زهرائ گل محمد به یحیی وحسین حسین به ملا محمد ومقیم یحییبه میرزا با با گل اقا وجان ببو میرزابابا به یحییویعقوب علی برار یحییبه بابا قلی حشمت عطائاله معروف گل اقا به علی گدا علی اقا قدرت الله گل محمد کافیه نقره سکینه ونبوه. جان ببو به مهدی قلی اقا ذات الله مرتضی مهدی حسن مقیم به جان اقا نازخانم خا ل خانم خدیجه .مصیب به کریم کریم به مصیب نور محمد علی مدد طیب قمر النسائ تقسیم می گردند {تحقیق جهت صحت مطالب}  (با تشکر از ف.بورخانی) 

یادداشت های دوستان:
او مرد همیشه متبسم، کاسب کار و بزاز دوران عهد دور بوده و الآن نیز به همین پیشه معروف و هم مشغول است. او شیوه کاسبی را خوب آموخت بدون اینکه کمترین چین اخمگونه را در پیشانی‌اش داشته باشد. با سرد و گرم روزگار کنار آمد و در سلام کردن به کوچک و بزرگ از همگان پیشی می‌گرفت و تکبر و بزرگ بینی در او بازاری نداشت. محاسن سفید کهنه کار دیار بورخانی با توجه به اینکه سن و سالی از او گذشته است ولی راه بورخانی تا دئوتک را با پای پیاده می‌پیماید و حرفه کهن خود را نیز حتی به بهانه کسادی مقطعی بازار نیز رها نکرده‌است. او را من از زمان بسیار دور در آن زمانی که با اسب غزل خویش بزاز سیار بوده می‌شناسم. آبرو مندانه زندگی کرده و در این بین همسر مکرمه‌اش به دیار حق شتافت و او نیز برای حفظ زندگی و اعتبار دیرینه‌اش راه صواب را پییش گرفت و ازدواج مجدد کرد امیدوارم که حرمت اهل حرمت را رعایت کنیم و احترام بزرگان خود را حفظ نماییم.
سلام بر محاسن سفید مردان و زنان دیار بور خانی آنانیکه از سی پی تا دئوتک را پیاده راه می رفتند عارفان جنگل نشین انسانهایی که شب پایی در دشت را رها نمی کردند آبرومندانه زندگی کردند. سلام بر پیر خسته تن دیار بورخانی ایوب درزی او که صبر ایوب پیشه کرد و گوشه به گوشه گشت او با چرچی گری تامین رزق کرد سالها در دئوتک بود و حتی در دئوتک هم یک جا آرام نگرفت و چند جا تغیر مکان داد
درود بر ایوب درزی که توانست یک بار دیگر سکوت  بورخانی را بشکند و با تجدید فراش  یک بار دگر در کوچه پس کوچه های بورخانی کودکانی رابراه بیاندازد وا آبادی را آباد نگه دارد.