روستای اسدآباد / ابرکوه / یزد

روستای اسدآباد اسفندآباد یا با لفظ عامیانه اسدباد که شهرت آن می‌باشد در جنوب غربی شهرستان ابرکوه واقع است

موقعیت تاریخی

از تاریخچه این روستا اطلاعات دقیقی در دست نیست. ولی قدمت روستا به حدود ۳۰۰ سال می‌رسد که قلعه‌ای قدیمی که در پایین روستا قرار دارد دلیل محکمی برای اثبات این ادعاست.قلعه اسدآباد شامل دو قلعه است یکی قلعه غربی و دیگری قلعه شرقی است قلعه شرقی حدود ۹۰ سال پیش در بین سال های ۱۳۰۳ تا ۱۳۱۳ به وجود آمده است علت به وجود آمدن قلعه هم رشد جمعیت بوده است که قلعه شرقی را درست بغل قلعه غربی بنا نهادندکه فقط دو برج داشت و دو برج دیگر توسط قلعه غربی تامین می شدقلعه شرقی مدخل جداگانه نداشت و معبرآن از دیواره شرقی قلعه غربی عبور میکرد بنابر این قلعه ای واحد با ۶ برج به وجود آمد

پیدایش

درسال ۱۱۶۲ شخصی در رییس آباد زندگی می کرد که مردم او را به نام علی حسن می خواندند. علی حسن باغ بزرگی داشت که برای تعیین بهای محصول ارباب ، بهای سنگینی را قرار داند و علی حسن مرتب اعتراض می کرد و به رفتار ظالمانه ارباب حمله میکرد هر چه افشاگری های او زیاد تر می شد ارباب بیشتر تهدید می کرد اعتراض و داد و فریاد ها به قدری زیاد شد که ارباب علی حسن تصمیم گرفت که او را در ابرکوه حلقه آویز کند چوبه دار را بر پا کردند و علی حسن را به سوی چوبه دار می بردند که سالدار از او شفاعت کرد به این شرط که علی حسن به قریه اسدآباد برود و امور مربوط به زراعت قنوات را اداره کند .

علی حسن به ناچار تبعید را بر مرگ ترجیح داد و به این ترتیب مرد مؤسس اسدآباد در حدود دویست سال پیش ( بین سال های ۱۱۶۳ تا ۱۱۸۳ هجری شمسی) به این مکان پا نهاد بعدها به خاطررونق کشاورزی و دارا بودن چراگاهای غنی و سرسبزی فراوان این خطه باعث شد اقوام دیگری مثل خردآبادی ها و گل آقای ها و زینل آخوندی ها و… رو به این روستا آورند و باعث آبادی آن بشوند.

موقعیت

این روستا تابع دهستان اسفنداراز بخش بهمن به مختصات طول جغرافیایی ۲۷َ ۵۳ درجه و عرض جغرافیایی ۵۷َ ۳۰ و ارتفاع متوسط ۱۴۵۸ متراست.(بخش بهمن در شهرستان ابرکوه واقع در استان یزد می‌باشد)

موقعیت طبیعی

این روستا در دشتی هموار که شیب ملایمی به سمت شرق دارد قرار گرفته و موقعیت طبیعی آن دشتی با آب و هوای گرم و خشک که در ۱۲ کیلو متری جنوب شرقی مرکز بخش مهر آباد قرارگرفته‌است. این روستا از توابع شهرستان ابرکوه واقع در استان یزد می‌باشد.

جغرافیای انسانی

از لحاظ جمعیتی این روستا شامل ۲۱۳ خانوار و۸۱۳ نفر می‌باشد. که حدود ۸۵ درصد آنها باسواد هستند که آمار قابل توجهی است.(سال ۱۳۹۰) زبان اهالی این روستا فارسی می‌باشد. و همچنین دین و مذهب اهالی اسلام و شیعه می‌باشد. البته سرشماری سال ۱۳۸۵ گویای جمعیت ۷۷۰ نفر برای روستا می‌باشد

سرشماری (مرکزآمارایران)

سرشماری سال    1385

وضعیت فعالیت و اشتغال

از مشاغل عمده آبادی می‌توان به زراعت، دامداری، باغداری و کارگری ودر این سالها شغل رانندگی ماشین سنگین  هم رونق پیدا کرده   اشاره کرد. و همچنین از صنایع دستی این روستا می‌توان به قالی بافی اشاره داشت. از دیگر هنرهای این اهالی تعزیه خوانی در ایام سوگواری اهل بیت (علیهم السلام) است که این برنامه‌ها توسط افراد مجربی انجام می‌گیرد. نوع کشت محصولات کشاورزی روستا، آبی و از محصولات عمده آن گندم، یونجه، شلغم، چغندر قند، آفتابگردان، انگور، انار و صیفی جات است. مدتی است که مردمان سخت کوش این دیار به کاشت درختان پسته رو آورده‌اند.

پوشش گیاهی

میزان بارندگی سالانه بسیار کم این آبادی باعث کم شدن رطوبت نسبی هوای منطقه گشته و همچنین درجه حرارت بسیار بالا و وزش بادهای شدید باعث تبخیرهای سطحی زیادی می‌شود. جمله این عوامل مانع پوشش گیاهی مناسب آبادی شده‌است. گیاهان و بوته‌های روییده شده در بیابان این منطقه غالبا شوره، خارشتری و اسفند می‌باشد. ازگیاهان دارویی می‌توان به خاکشیر، آویشن، شوید و ریحان اشاره کرد. و همچنین پوشش علوفه‌ای بسیار اندکی برای چرای دام در این آبادی و اطراف می‌باشد.

منبع:ویکی پدیا