شغل زاوشتیان قدیم / بناب
حرفه ی اصلی روستاییان در گذشته کشاورزی ودامپروری بوده است کسانیکه زمین را از ارباب اجاره میگرفتند زارع (همپا) وعده ای که زارعان را در امر کشاورزی کمک میکردند ونمیتوانستند زمین از ارباب اجاره کنند سیاه(قره یعنی کسی که زمینی ندارد) نامیده میشد بعد از اصلاحات ارضی نیز اراضی کشاورزی از اربابان به همین زارعان (همپا) انتقال یافت .در این میان باید کسانی میبودند که برخی از کارها را انجام دهند به عنوان مثال مغازه داری،چارواداری،تعمیر ابزارآلات ،وسایل کشاورزی کارهای خدماتی را نیز عده ای عهده دار بودند ایشان که صنعتگران ،طبیبان ،آرایشگران نامه رسان و….به اینگونه کارها مشغول بودند وفقط توجه خود را معطوف به خدمت رسانی از این طریق به مردم میکردند .هزینه های صنعتگران وافراد فوق الذکر که برای زارعین ومالکین کار میکردند به صورت وعده سرخرمن بود صنعتگری که وسایل کشاورزی زارع را تعمیر کرده بود یا مغازه داری که مایحتاج ایشان را فراهم کرده بود باید یکسال صبر میکرد تا موقع برداشت خرمن سهم خویش راببرد حتی کارگران نیز حق الزحمه شان اینگونه پرداخت میشده است .
درواقع میتوان گفت که سیاه ها (قره ) همین اشخاص بودند که به شغلی غیر از کشاورزی ودامپروری میپرداختند ودر بیشتر موارد شغل سیاهها از پدر به فرزند انتقال میافت ودیده میشد که چندین نسل آن شغل در یک خانواده موروثی است .مشاغلی همچون سلمانی،صنعتگری،مغازه داری از جمله این شغلها بود.البته چارواداری از این امر استثنا بوده است وخود چاروادار ارتباط غیر مستقیم با اهالی داشته واکثر ارتباطات ایشان به صورت تجارت نمک با مناطق دور دست بوده است . در زاوشت نیز چندین تن از افراد که به اینگونه مشاغل به صورت موروثی میپرداختند اشاره میشود لازم به توضیح است که ایشان همگی انسانهای بزرگوار وبی آلایشی بودند که عمری در اینگونه سمتها به همنوعان خویش خدمت نمودند وخودشان نیز از این محل ارتزاق نمودند در زیر تنی چند از این ایشان معرفی میگردد.
امیرقلی پاکاری از مغازه داران قدیم
حسن نوروزی از قاصدان به نام منطقه
مرحوم وکیلی جد سعید نصیری از مغازداران زاوشت در تهران ۱۳۴۵
سلمانی معروف ومتعهد عزیز حنیفه ای
غلامعلی امیری از مغازه داران قدیمی زاوشت
محمدحسین یوسفی از مغازه داران قدیمی زاوشت
ارسال کننده:
