روستای لورگ باغ / نیمروز / سیستان و بلوچستان

معرفی زادگاهم لورگ باغ

واژه ی لورگ باغ

واژه لورگ باغ ازدوکلمه ی« لورگ  وباغ »تشکیل شده ودرگویش سیستانی بدین گونه معنا گردیده است:لورگ یعنی تپه یابلندی که از اطرافش بلندترودر حصارآب،تالاب یا نیزار باشد.باغ هم به معنای مکانی سرسبز،آباد وخرم است.

بنابراین دوکلمه ی لورگ  و باغ باهم نام مکان مسکونی به نام  روستای لورگ باغ را به خود گرفته است.

وجه تسمیه این روستا ،بدان جهت است که از ابتدای تشکیل وپیدایش مکانی کوچک وجزیره مانند بوده که بوسیله ی تالاب ها ونیزارهای گسترده و وسیعی محصورمی شده است. واین درحالی بوده که این تالاب ها ونیزارها به دریاچه ی بزرگ هامون متصل، ودرحقیقت پل ارتباطی مردم وامرارمعاش آن ها از طریق دریا ونیزارهای اطراف بوده است ؛چرا که شغل اکثریت مردم روستای لورگ باغ ،از طریق دامداری (گاوداری) وگاها کشاورزی تامین می شده است وبه قولی هر جا آب است آبادیست.

موقعیت مکانی وجفرافیایی روستای لورگ باغ

روستای لورگ باغ در ۱۸کیلومتری شمال غرب شهرستان زابل واز توابع بخش صابری(قائم آباد) شهرستان نیمروز(ادیمی)می باشد. وفاصله آن از مرکزاستان سیستان وبلوچستان تقریبا۲۳۰کیلومتراست .این روستا در مسیرجاده ی زابل به نهبندان نرسیده به شهرک گلخانی به سمت شمال می باشد.

جاذبه های لورگ باغ

ازجاذبه های این روستا ،می توان به جنگل هایی طبیعی اشاره کرد که روزگاری آن مکان ها تالاب ونیزار بوده ،اما براثر خشک شدن به جنگل تبدیل شده است.هم چنین در فصل بهاروتابستان اگر هیرمند سخاوتمندی کند ،اطراف روستا آباد وسرسبزخواهد بود و تفرجگاه مردمی خواهدبود که از روستاها وشهر زابل بدانجا جهت گذراندن اوقات فراغت خود وخانواده هایشان می آیند.جاذبه ی دیگرآن درخت گز(کرگز) می باشد که عمر آن تقریبا نزدیک به یک صد سال می رسدومردم روستا اعتقاد خاصی در مورد آن دارند ونوعی تقدس برایشان محسوب می شود.

ازجاذبه های دیگر لورگ باغ می توان به حیات وحش جنگل های اطراف روستا اشاره نمود که انواع جانوران ‌‌‌مثل روباه،شغال،گراز،خرگوش،انواع مار وانواع پرندگان و…در آن وجود دارند.

یاد گذشته زادگاهم لورگ باغ

روزگاری را  به یاد می آورم،که تاچشم کار می کرد،طراوت بود وسرسبزی،نیزار بود وآب،عشق بود وامید. مردم لورگ باغ فارغ از هر گونه غم واندوه،روزگار را در کنار خانه وخانواده وفامیل باآرامش خاطروبه دور از هیاهو ومشغله های زندگی شهری سپری می کردند.

به یاد می آورم،زمانی راکه در هنگام غروب تنگ بعد ازدبستان و بازی که به خانه برمی گشتم،موذن مسجدآقای علی کرمی(اسداله)اذان مغرب را بر پشت بام مسجدروستا باصدای رسا ودلنشین می گفت ودل ها را بیقرارمی کرد. مردم روستا یکی یکی به مسجدمی آمدند وعلاوه بردیداروخوش وبش کردن با یکدیگر به نمازو عبادت مشغول می شدند. روستاهیچ امکاناتی نداشت،نه برق،نه جاده،نه آب لوله کشی وبهداشتی چون رژیم ستم شاهی در آن زمان به فکر مناطق محروم ودور افتاده نبود. اما صفا وصمیمیت وساده زیستی مردم رنج کشیده ی لورگ باغ،زبانزد خاص وعام بود.

تیره های لورگ باغ

اهالی روستای لورگ باغ ازطایفه های اصیل سیستانی،(پودینه) بودندو ساکنان اصلی واولیه آن از تیره های کرمی وهاشم فرزندان نسرو و کربلایی عباس لطفی ازنسل عبدل ممدعلی(عبداله فرزند محمدعلی)بودند که بعدها تیره های شابیک وشیرخون (عبدل)،عباس خانی(جهانبخش)،پودینه آقایی ،عنایت ، میرگل ، میشکار وغیره به آن اضافه گردیدند که در محله های شمال رودخانه( پشت رود )وجنوب رودخانه(شیب رود)ساکن شدند تراکم جمعیت از مرز ۴۰۰خانوار هم می گذشت .اتحاد وهمبستگی ومحبت مردم ،بسیار تحسین برانگیزبود؛بخصوص درمراسم عروسی،دینی ومذهبی ویا فوت عزیزی از آن ها.

اما دست روزگاراین روستای آباد وسرسبز رابه هم زدوباپیدایش خشکسالی های متوالی وپی درپی ،بسیاری از ساکنان لورگ باغ رامجبوربه ترک خانه وکاشانه خود واقامت در مکان های دیگر از جمله، استان های گلستان،مازندران،خراسان،تهران والبرز وهم چنین اقامت در شهرستان های نیمروز،زابل وزاهدان گردیدند.

آب وهوا

روزگاری بودکه در آن روستا از ریزگرد(گردوخاک) خبری نبود،و زمستان های سرد ویخبندان وتابستان های معتدل وخوش به علت وجود بادهای موسمی(۱۲۰روزه سیستان) که از روی آب وسرسبزی می وزید.

اما متا سفانه تغییرات اقلیمی آب وهوا تاثیرات زیادی بردریاچه ی هامون وزندگی مردم لورگ باغ گذاشت ؛به طوری که خشک شدن دریاچه و وزیدن باد در تمام فصول سال ، باعث معلق شدن رسوب به جا مانده درته دریاچه ی، خشکیده هامون شد که زندگی را به کام مردم تلخ نموده وباعث کوچ آن ها شده وبرای کسانی که مجبور به ماندن شده اند ،امراض گوناگونی راهدیه آورده است .

شهدای لورگ باغ

دراین  جا لازم می دانم از شهدای عزیزمان شهید عباس عنایت وشهید غلام عباس زاده وشهیدعباس پودینه یادی کنیم و از خداوند منان برایشان علو درجات وبرای خانواده هایشان صبرجمیل وبهشت برین طلب نمائیم.

به امید روزهای روشن.

گردآورنده: احمد کرمی زاده

ویراستار:آقای ابراهیم ابراهیم زاده کارشناس ارشد زبان وادبیات فارسی آموزش وپرورش ناحیه ۱زاهدان

منبع مطالب از:آقایان حیدرکرمی (کربلایی حسین)،عیسی پودینه(سردار) ،حسین عباس مقدم(کربلائی محمد)،حسین عباس زاده(محمدعلی)