روستای خسروان / دماوند / تهران

سایتها و وبلاگهای روستای خسروان
شهرستان دماوند / استان تهران
khosravan.blogfa.com/

زبان.دین.مذهب.اصلیت.جمعیت.

زبان اهالی این روستا کرماجی میباشد که نوعی کردی اصیل است و دین اهالی این روستا مسلمان به مذهب شیعه.اصلیت اهالی این روستا از خراسان شمالی و قوچان است. و جمعیت این روستا که در این روستا ساکن هستند حدود۵۰۰ نفر میباشد ولی جمعیت اصلی و بومی روستا حدود ۱۰۰۰نفر میشود زمین های این روستا حدود ۵۰۰۰هزار هکتار میباشد و این روستا یکی از بهترین و زیبا ترین روستا های شهرستان دماوند است قدمت این روستا به زمان ۴۵۰الی ۵۰۰ سال میرسد .تمامی اهالی این روستا کرمانج هستند به جز جزء کوچکی از اهالی که لر هستند از طایفه بختیاری ها که حدود ۱۵۰سال پیش قطعه ای زمین ازکرمانج ها خریدندحدود نیم هکتار ودر آنجا ساکن شدند بزرگ ترین طایفه در خسروان ابراهیمی ها هستند که بابایی ها نیز قسمتی از آن را تشکیل میدهند.
این روستا دارای آبشار ها و چشمه های زیادی است و یک رود فصلی نیز از گوشه ی غربی آن عبور کرده  است .

زرین کوه خسروان

روستای خسروان در زیر کوهی به نام زرین کوه که یکی از بزرگ ترین قله های رشته کوه البرزاست قرار دارد و در زمانهای قدیم نام این کوه کوهروان بود یعنی کوه خسروان اما بسیاری از روستاهای کوچکی که در کنار خسروان هستند در تلاشند که این کوه را به نام خود کنند اما ما نمیگزاریم .روستا هایی مانند جابون و آیینه ورزان

تاریخچه خسروان:::…

اقوام ساکن در خسروان و جابان و سربندان و… از خانواده های کرمانجی بودند که در ابتدا در شمال خراسان زندگی می کردند و در زمان آغا محمد خان قاجار به این ناحیه کوچ داده شده اند.

دیگر اینکه با اعزام آنها به نواحی شرقی ایران از شرحملات گاه و بیگاه ازبک ها راحت شده بود امنیت نواحی شرقی ایران را تامین کرده بود. به این ترتیب شد که کردها به خراسان آمدند، این حرکت حدودا در سال ۱۰۰۷ هجری قمری انجام گرفت.

آغامحمدخان برای اینکه اجتماع کرمانج های خراسان را پراکنده سازد سران و خانواده هایی از آنها را به مناطق مختلف کوچ داد از جمله منطقه دماوند که گروهی از آنان در سربندان و گروهی در جابان و گروهای دیگری نیز در و خسروان و بعد ها در سرخده سکنی گزیدند.

 

 

خسروان و جابان و سربندان

در جریان حمله اعراب به ایران به علت کوهستانی بودن محل و اینکه از دوران باستان در ناحیه دماوند بخصوص در بخش های شمالی تر آن در محل روستای خسروان کنونی دژ ها و قلعه های مستحکمی وجود داشته ((مانند قلعه نوذر))   و  در  دو روستای دیگر نیز قلعه هایی همانند این قلعه وجود داشت  . یزدگرد سوم و سپاهیان ایرانی در این ناحیه مقاومت سر سختانه ای را از خود نشان دادند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *