علیمحمد محسنی وادقانی / مدیحهسرا
«علیمحمد محسنی وادقانی» شاعر و مدیحهسرای اهلبیت ؛ این شاعر و مدیحهسرای اهل بیت در سال ۱۲۹۸در یک خانواده اهل علم و ادب در روستای «وادقان» به دنیا آمد. پدرش مرحوم «میزرا ماشاالله محسنی» خوشنویس و از معدود اهالی باسواد روستا بود.
مرحوم «محسنی» خواندن و نوشتن را نزد پدر فراگرفته و سپس در مکتبخانههای آنزمان تکمیل نمود.
در سالهای آغاز جوانی به تهران رفت و ساکن تهران شد. کار سرودن و طبعآزمایی را از همان سالها، با همنشینی با جمعی از شاعران برجسته محل سکونت خود درتهران از جمله «طاعی شمیرانی» و مطالعه آثار شاعران دوره مشروطه آغاز نموده و با حضور در بعضی از انجمنهای شعر به کار سرودن خود وسعت و غنا بخشید.
وی در اغلب قوالب شعری طبعآزمایی نموده است اما بیشتر سرودههای آن مرحوم در غالب غزل، ترکیببند و ترجیعبند است.
«محسنی» از ابتدای پیروزی انقلاب در کاشان و روستای وادقان ساکن بود.
چند بیتی از مرحوم محسنی درباره روستای وادقان :
دل گشته مستِ بوی گلستانِ وادقان صدها دل است درخم چوگان وادقان
بوی گل وبنفشه ومینا ومشک ناب آید ز گلسِتان و خیابان وادقان
با ما حدیث جنت ورضوان مگو دگر باشد شمیم خلد ز بستان وادقان
چندی زراه لطف محمد شریف(۱) بود مرد غزل سرا و سخندان وادقان
مانند سرو ناز ، جوانان پاکباز صف ها کشیده اند به میدان وادقان
هرجا که بوی مشک شنیدی به هوش باش باشد ز کوه ودشت وبیابان وادقان
آید به سوی باغ و گلستان و کوه و دشت مرد سخن سرا ز دبستان وادقان
شبهای جمعه رو به مزار و به چشم بین صف در صفند خیل غزالان وادقان
بر روی هر مزارنشسته است مهر و مه
مانند گل که هست به گلدان وادقان
۱-
منظور از محمد شریف : مولانا محمد شریف وادقانی است که از شعرای مشهور روستای وادقان میباشد.*********
صفای وادقان
هر دلی آشفته باشد از برای وادقان مرغ دل پرمی گشاید درفضای وادقان
بوستان ودشت آن تفریحگاهِ اهل عشق با صفا باشد ، تمام باغهای وادقان
نوجوانانش تمامی سروقد و پاکباز چونکه بالیدند در آب و هوای وادقان
بلبلان درگلسِتانها درغزلخوانی مدام ازازل باشد غزلخوانی صفای وادقان
وادقان راوادی خون(۱) خوانده مردی باصفا دانداین هرکس که باشدآشنای وادقان
مردم خوشخوی آن سامان بود اهل سخن هرسخن سازی بود مست لقای وادقان
وادقان دارد شهیدانی همه آزاد مرد افتخارند این عزیزان ازبرای وادقان
محسنی در باغ خونی(۲) گفت این زیبا سرود
بهتر از هر جاست دربِ آسیای(۳) وادقان
————————————–
۱. به تعبیر شاعر وادقان ترکیبی است از کلمه «وادی» و«قان» به معنای خون.
۲. باغ خونی :محلی در دشتِ درآسیاب وادقان که منزل شاعر در آنجاست.
۳. دربِ آسیا : یکی از دشتهای وادقان است .
