نابودی معماری سنتی / روستای پابند / بهشهر
همانگونه که در مناطق کویری و خشک استفاده از خشت و سقف های مسطح معماری متداول در آن مناطق بوده،بلعکس آن در مناطق کوهستانی که سنگ و چوب به وفور یافت میشود ،استفاده از این نوع مصالح رایج بوده و به دلیل ریزش فراوان نزولات جوی از سقفهای شیب دار استفاده میشود تا براحتی آب برف و باران را به سطح زمین منتقل کند.
پابند نیز که در منطقه کوهستانی واقع شده و ارتفاع آن حداقل ۱۸۰۰ متر بالاتر از سطح آبهای آزاد است ،عمده ترین مصالح استفاده شده در معماری آن سنگ و چوب بوده و از سقفهای شیب دار در معماریشان استفاده کرده اند.
استفاده از دیوارهایی به ضخامت بیش از نیم متر که گاه تا یک متر نیز میرسد نیز ارتباط مستقیم با شرایط آب و هوایی این منطقه دارد ،چرا که این دیوارها علاوه بر استحکام بنا باعث میشود که در فصول گرم،گرما براحتی وارد بنا نشود و بلعکس آن در فصول سرد،عایقی برای جلوگیری از ورود سرما باشد.
و این تفکرات معماری شاید صدها سال در بین مردم این منطقه تکامل پیدا کرده بود تا به چنین مرحله ای رسیده بودند که این نوع معماری سازگار با این شرایط اقلیمی است.
اما امروزه شاهد این هستیم که که این معماری سنتی و کهن براحتی در حال فراموشی و نابودی کامل است و معماری به اصطلاح جدید و مدرن که تقلید کورکورانه ای از معماری شهرهای بزرگ و حتی معماری غربی است به راحتی جایگزین این معماری چند صد ساله شده است.ساختمانهایی با پلانها و نماهای جدید و با مصالح غیر بومی و جدید،که بسیاری از آنها هیچگونه تناسبی با این شرایط زیست محیطی ندارند.و متاسفانه این روند باسرعت در حال گسترش و پیشروی است و روز به روز از بافت سنتی روستا کاسته شده و به بافت جدید و به اصطلاح مدرن آن اضافه میشود.
به هر حال من به عنوان یکی از اهالی کوچک پابند این خطر را حس کردم و وظیفه خود دانستم که چند خطی در وبلاگم به آن اشاره ای کنم و مطمئنا برخی نیز از این مطالبم ناراحت شده و موضع گیری هم نمایند که این غیر منصفانه خواهد بود چون هیچ نیت سوئی در پس این مطالبم وجود ندارد….
باتشکر:حبیب
منبع:
pavand.blogfa.com/
