روستای قوزلو / مشکین شهر / اردبیل
روستای قوزلو که قوزلو نام سابق این روستا وگل چشمه نام فعلی آن میباشد از توابع بخش مشگین شرقی شهرستان مشگین شهر استان اردبیل ودر دامنه سبلان سرفراز واقع می باشد این روستا مانند سایر نقاط سرسبز و دیدنی ایران عزیزمان زیبا و چشم نواز است وتقریبا در ۷۰ کیلومتری شهرستان اردبیل واقع شده و از شهرستان مشگین شهر تقریبا ۲۵ کیلومتر فاصله دارد این روستا با روستاهایی همچون بابیان و لنج آباد و اللرده و بنه لر وکویچ واز همه مهمتر با دهکده توریستی انار مجاورت دارد وبرای رسیدن به این روستای زیبا ، این خطه چشم نواز بایستی از شهر فخرآباد ودهکده انار گذشت و پس از طی جاده ای خاکی ولی زیبا وپر از درخت به آنجا رسید.
روستای قوزلو ، گل چشمه در میان کوههایی استوار قرار گرفته است وبرای دیدن روستاهای اطراف و رشته کوه سبلان باید برروی این کوههای اطراف روستا مستقر شد و با دیدن این روستای کوچک ولی قشنگ وروستاهای اطراف وکوهها ودشتها وباغها گوشه ای از عجایب الهی را نظاره گر شد و تسبیح گوی خدای ارحم الراحمین شد
در روستای قوزلو قریب ۵۰ خانوار سکونت دارند مردمانی زحمتکش و سخت کوش ومذهبی که با طلوع خورشید تلاششان شروع و به غروب خورشید ختم میشود عمده فعالیتهای این مردم عزیز دامداری ،زراعت وباغداری است و علاوه بر محصولاتی چون گندم وجو میوه هایی مانند سیب و گردو وآلبالو وگیلاس وهلو و زردآلو در اینجا تولید وبه مراجع عرضه ارسال میگردد همچنین بعضی از اهالی روستا به پرورش زنبور عسل وماهی نیز مشغول هستند
بیشتر مردمان این ولایت زیبا به شهرستانهایی مثل اردبیل و تهران و بیله سوار وشهر قدس مهاجرت نموده اند که از این مهاجران تعداد زیادی فرهنگی بوده و یا در ارگانهای دولتی وغیر دولتی مشغول فعالیت هستند .
درباره نام قدیمی این روستا اطلاعاتی که در دست داریم این است که از چندین سده گذشته، این محل بنام قوزلو و غوزلو شناخته می شده است. درباره علت نامگذاری آن به قوزلو یا غوزلو چند نظر وجود دارد؛ یکی اینکه عده ای از مورخان معتقدند که نام همه روستاهایی که فعلاً در آذربایجـــــان بنام قــــــوزلو شناخته می شوند از نام طایفه «اوغوز» که عربها «غُز» می گفتند، گرفته شده است.
اوغوزها یا غوزها، جد تورکان امروزی منطقه آذربایجان بشمار می روند و بنا به نوشته آقای نیایش در صفحه۲۱ کتاب آذربایجان و هویت «سیل عظیمی از اوغوزها در قرن یازدهم میلادی وارد ایران شده و بویژه در قسمتهای شمال غربی کشورمان ساکن گشتند». بالطبع مغان هم بعنوان یکی از بهترین و خوش آب و هواترین منطقه شمال غرب کشور یعنی آذربایجان، محل سکونت این قوم بوده است و روستای قوزلوی فعلی هم که در یکی از بهترین نقاط مغان واقع شده، محل سکونت این قوم بوده و نام خود را از همان قوم گرفته است.
نظر دیگر درباره وجه تسمیه قوزلو اینست که، عده ای معتقدند چون در تورکی به درخت گردو «قوز» هم گفته می شود و در این روستا باغات گردوی فراوانی وجود دارد، پس نام آن به همین علت به قوزلو معروف شده است. اما با تأمل در این موضوع می بینیم که این نظریه به چند علت زیاد قابل استناد نیست چون؛
اولاً در بیشتر روستاهای تورک زبان کشورمان، باغات گردوی زیادی وجود دارد ولی هیچ وقت قوزلو نامیده نشده اند. پس اگر این نظر صحیح بود باید همه این روستاها امروزه به این نام نامیده می شدند.
ثانیاً امروزه روستاهای زیاد وجود دارند که قوزلو نامیده می شوند در حالیکه هـــــیچ درخت گردویی در آنها دیده نمی شوند.
ثالثاً اگر به فرض اینکه وفور درختان گردو سبب نامیدن این روستا به قوزلو شده باشد پس این درختان گردو را چه کسانی کاشته اند و این محل را که به کاشتن درخت گردو در آن اقدام کرده اند چه می نامیده اند؟
به نظر نگارنده آنچــه درباره وجه تسمیه این روستا قابل قبول و صحیح است، این است که این روستا بعد از اسکان اوغوزها در آن به اوغوزلو، غوزلو و قوزلو معـروف شده و این طایفه اقدام به کاشت درختان گردو در آن نموده اند و همین درختان گردو، امروزه عده ای را در خصوص وجه تسمیــــه آن دچار اشتباه ساخته است. پس نام اصلـــــی و قدیمــــــی این روستا «غوزلو» می باشد، اما چون «مخرج «غ» در هجای اوّل واژگان تــــــرکی [تـــــورکـــــــــی] نمی آید[۱]» نام این روستـــا بصورت قــوزلو (gozloo) درآمده است.
[۱] – ارشادی فرد، عادل؛ فرهنگ واژگان … ص ۱۸۶.
برگرفته از وبلاگ قوزلوفا.آرزوبلاگ
در روستای زیبای قوزلو چندین آثار باستانی و تاریخی وجود دارد از جمله :
۱- قلعه دیو (دیو قلعه سی ) که در نزدیکی روستا قرار گرفته وعظمت و شکوهی ستودنی را به بیننده اش القا می کند قلعه ای متشکل از تخته سنگهای حجیم و به شکل مستطیل بزرگ که با نظم عجیبی مثل آجرچینی های معماری امروز روی هم چیده شده اند ….این قلعه مربوط به دوره هخامنشی است
۲- شتر سنگی که سنگ بزرگی است بشکل شتری نشسته و آن هم در نزدیکی روستا قرار دارد .
۳-غارهای متعدد و کوههای سنگی کوچک وبزرگ ودرختان چندین صدساله، چشمه های آب طبیعی که گوارایی آبش را در هیچ کجای دنیا نم توان یافت.
از بزرگان و ریش سفیدان روستا نقل است که در زمان توده (احتمالا زمان یورش روسها به سرحدات کشورمان حدود سالهای ۱۳۱۸ الی۱۳۲۰ هجری شمسی ) روسها به این روستا وارد شده و حتی یک نفر را داخل مسجد روستا کشته اند فردی که احتمالا روحانی روستا بوده است .