روستای درزاب / بجستان / خراسان رضوی
سایتها و وبلاگهای روستای درزاب
شهرستان بجستان – استان خراسان رضوی
معرفی اجمالی روستای درزاب
روستای درزاب به فاصله ۹ کیلومتر در جنوب شهر بجستان واقع شده است. این روستا از جنوب به روستای جزین، از شمال به شهر بجستان، از غرب به کوه گرد کوه یا گرگو و از شرق به جاده فردوس- بجستان و روستای رضائیه متصل می باشد. جمعیت ساکن این روستا بین ۵۰۰ الی ۶۰۰ نفر می باشد و تعداد زیادی از جمعیت آن به شهرهای بجستان، گناباد، مشهد، نیشابور، شاهرود، قم و تهران مهاجرت نموده اند. به علت قرار گرفتن در قسمت جنوبی استان خراسان دارای آب و هوایی گرم و خشک می باشد و میزان بارندگی آن در سال بین ۸۰ تا ۱۵۰ میلیمتر می باشد. دارای زمستانهای سرد و تابستانهایی گرم می باشد که البته قرارگرفتن آن در دامنه کوههای بلندی از جمله گرد کوه و کوه روسنگ و داشتن قنات و باغات میوه و مزرعه کشاورزی، تا اندازه ای گرمای سوزان تابستان را قابل تحمل می کند.
درزاب = بام کویر
شهر بجستان دارای بیش از بیست و پنج روستا می باشد که می توان این شهر را به عنوان نگینی دانست که دور تا دور آن روستاهای تابعه قرار دارند. بیشترین روستاهای بجستان در قسمت جنوبی این شهر واقع شده اند از جمله: درزاب، جزین، نوق، سریده، زین آباد، آهنگ، رضائیه و… از نظر جغرافیایی شمال بجستان منطقه ای است کاملا کویری که تا شهرهای بردسکن، خلیل آباد و کاشمرامتداد دارد. در قسمت کویری آن روستاهایی چون فخر اباد، سردق، مرندیز، یونسی و…قرار دارد و روستاهای غربی آن از جمله مزار و روستاهای جنوبی و شرقی آن در دامنه کوه قرار دارند و از کویر اصلی فاصله ای تقریبا بین ۱۵ تا ۴۰ کیلومتر دارند ولی بالجمله منطقه کویری به حساب می آیند. روستای درزاب با فاصله ۹ کیلومتر از بجستان در دامنه کوه گرد کوه و روسنگ قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا نسبت به بجستان بین ۳۰۰ تا ۳۵۰ متر بیشتر است لذا بجستان و شمال این شهر نسبت به درزاب کاملا در گودی و ارتفاع پایین قرار دارد. به همین علت از روستای درزاب به راحتی می توان اکثر مناطق بجستان بخصوص قسمت های شرقی و شمالی آن را نظاره کرد و هنگام شب مناطق دورتری در شمال بجستان و حتی مناطق جنوبی کاشمر و بردسکن و خلیل آباد که با نور چراغ های خود نمایان می شوند را مشاهده نمود.
در قسمت شمالی روستای درزاب (حدودا با فاصله پانصد متر به سمت بجستان) درختانی سوزنی برگ وجود دارد به نام بادامشک که به طور خودرو سبز نموده و مدت زیادی از عمر بعضی از آنها می‌گذرد. اشخاص مسن روستا می‌گویند در حدود۶۰ الی ۷۰ سال پیش فقط یک یا دو درخت بادامشک وجود داشته که بر اثر جابجایی هسته آن در حال حاضر نزدیک به ۲۰۰ درخت به چشم می‌خورد و این قسمت از روستا که عمده زمین‌های کشاورزی در آن وجود دارد تبدیل به پارگ جنگلی شده است. با اینکه در گذشته بخاطر کمبود نفت مردم مجبور بوده‌اند تا برای پخت و پز و گرم کردن خود از چوب و هیزم استفاده کنند و برای تهیه آن مجبور بوده‌اند تا راه زیادی را به سمت جزین طی کنند ولی بوته‌های بادامشک در امان مانده و دلیل آن شایعه‌ای بوده که پیرامون درختان بادامشک ساخته شده و آن اینکه اگر شخصی متعرض آنها شود و یا حتی چوب خشکی را از آن جدا کند دچار بلا و گرفتاری خواهد شد و همین شایعه باعث در امان ماندن آنها از تخریب شده است و شاید بتوان گفت شخصی که چنین شایعه‌ای را ساخته است نه از روی اعتقاد که بخاطر حفظ درختان از تخریب و سالم ماندن آنها برای نسل های بعد بوده است
.
حدودا با فاصله ۲الی۳ کیلومتر در جنوب روستا به سمت جزین قبل از سرگدار محلی قرارا دارد به نام دَِر کَمْ. در سمت راست یک سومب قدیمی (جایی که دردل کوه کنده شده تا در زمستان استراحتگاه و پناهگاه گوسفندان باشد) و درسمت چپ دریچه‌ای برای هواگیری لوله آب شرب روستا قرارا دارد که معمولا کسانی که نیاز به آب دارند شیر آب را باز کرده و نوش‌جان می‌کنند.بین این دو قسمت میدانگاه تقریبا وسیعی قرار دارد که از سال ۱۳۷۸ تا سال ۱۳۸۵بخاطر اینکه ماه رمضان در زمستان و پاییز واقع شده بود و این قسمت تقریبا هم گرم بود و هم وسیع و در دل کوه، محل اطراق برگزاری مراسم عید سعید فطر بود. عده زیادی از اهالی روستا بعد از خواندن نماز عید فطر در این قسمت حاضر می‌شدند. عدهای مشغول درست کردن ناهار می‌شدند، عدهای دیگر فوتبال،والیبال، وسط بازی و کوهنوردی می‌کردند و با خواندن نماز ظهر و عصر و خوردن ناهار به اردوی یک‌روزه خود پایان می‌دادند. از آنجا که در حال حاضر ماه رمضان در تابستان قرار گرفته و این منطقه سایبان ندارد مراسم عید فطردر کلاته‌ها برگزار می‌شود. از دو سال پیش به این فکر افتادیم که با کاشت درخت در این منطقه (با توجه به امکان آب دهی از محل هواگیری لوله آب هر چند خشکسالی است و آب کم) با لطف خداوند بتوانیم حال و هوای دیگری به این منطقه بدهیم لذا اولین درخت توت را از درب منزل غلامعلی پردل و محمود شیرزاد کنده و به اتفاق عدهای از دوستان در تاریخ ۲۴/۱۲/۱۳۸۶ در این منطقه کاشت نمودیم. امیدواریم با لطف خداوند این درخت و دیگر درختانی که دراین منطقه کاشت خواهد شد سایبان و محل استراحتی برای بندگان خوب خدا باشد. ضمنا دوستانی که در کاشت این درخت سهیم بودند عبارتند از: حاج حسین قیصری محمود شیرزاد (عباس)، احمد شیرزاد، قاسم شیرزاد، محمود شیرزاد (علی)و بنده‌حقیر.
سلام.
در مطلب مربوط به روستای درزاب از توابع بجستان درخت (بادامشک)صحیح است نه (بیدمشک)
همون بیدمشگ درسته