توجیه قطع درختان / روستای مازیچال
هر کار عمرانی بالاخره یکسری خسارت هم دارد!
عضو شورای۳ نفره روستای «مازیچال» می‌گوید که این طبیعت هر کار عمرانی است که تعدادی درخت هم در خلال کار قطع شوند، این همه درخت در قسمت شمالی کشور برای کارهای عمرانی و غیرعمرانی قطع شده است، حالاچند درخت هم از درختان جنگل مازیچال قطع شود، چه اشکالی دارد؟!
محمدمهدی شجاع شفیعی می‌افزاید: <همین جاده عباس‌آباد- کلاردشت نیز زمانی تنها یک جنگل بکر بود که در حدود۳۰ سال پیش، جاده‌سازی در آن انجام گرفت، حالا چند درخت هم قطع شد، اما در عوض یک راه استاندارد دارد و سهل‌الوصول ساخته شد. بالاخره هر کار عمرانی یکسری خسارت هم دارد!>
وی در پاسخ به اینکه گفته می‌شود، با جاده‌سازی و برق‌رسانی به «مازیچال»، راه زمین‌خواران و ویلاسازان به آن منطقه باز می‌شود و آنجا نیز همچون هزاران جای دیگر شمال کشور، قربانی سودجویان خواهد شد تصریح می‌کند: <نمی‌توانیم با عینک بدبینی، قصاص قبل از جنایت کنیم! منطقه «مازیچال» در ردیف 50 مناطق گردشگری مازندران است. حال یک منطقه گردشگری راه، آب و برق نمی‌خواهد؟ سطل زباله و خدمات رفاهی نمی‌خواهد؟ حال این بماند که «مازیچال» با آمارگیری که در سال ۹۰ انجام شد یک روستا با حدود ۱۰۵ الی ۱۰۶ خانوار! و ۱۶ پارچه آبادی است، که اینها نیز برای زندگی نیاز به آب و برق جاده دارند!>
شجاع شفیعی در پاسخ به این سؤال که با توجه به اینکه «مازیچال» یک منطقه ییلاقی است، آیا در تمام طول سال این جمعیت ساکن است، می‌گوید: <نیمی از این جمعیت ساکن همیشگی هستند و بقیه به خاطر نبود آب و برق و راه، روستا را ترک می‌کنند.>
عضو شورای روستای مازیچال یک پیشنهاد دارد : <برای آنکه بتوانیم این منطقه را از خطر زمین‌خواران و ویلاسازان حفظ کنیم، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان محیط زیست باید با حضور در منطقه، اینجا را ضابطه‌مند کنند و با تقسیم‌بندی که بین روستا و منابع طبیعی موجود در آن انجام می‌دهند، از این میراث طبیعی حفاظت کنند.>
شجاع شفیعی نیز در پایان تصریح می‌کند: <کار جاده‌سازی و برق‌رسانی در مازیچال آغاز شده است!>
منبع:
