روستای تویه دروار / دامغان / سمنان
سایتها و وبلاگهای روستای تویه دروار
شهرستان دامغان – استان سمنان
مشخصات کلی تویه دروار ارتفاع از سطح دریا: ۱۴۹۰متر. تعداد خانوار: ۴۵۰ . کوه ها : سرخ کوه، سفید کوه، میلاد کوه، اسناور، اورس و… . رودخانه های فصلی : شورو، دریان، درج، گیوتنگه ورودبار. گیاهان دارویی و بومی : خاکشیر، پونه، گاوزبان، بومادران، کتیرا، اریژه و… . اسامی روستاها : صح،دروار،تویه،دشتبوه و دهخدا. جانوران بومی : روباه، کبک، تیهو، گرگ، شغال، خرگوش، قوش، عقاب، آهو،کل، بز، قوچ، میش و… . روستای تویه دروار، روستایی که وجود آثار باستانی ای چون آثار آتشکده و گورهای زرتشتیان و قلعه های مستحکم و رازآلود وکمی این سو تر تاریخ که بیایم، وجود درختان تنومند و سالخورده چناروآثار آسیابهای متعدّد قدیمی ساخته شده با سنگ و ساروج درآن و فرهنگ اصیل با "گویش ویژه اکنده ازواژگان اصیل وافسانه ها و داستانها و مثلها ی مردمان آن " و.. یاد آور فرهنگ با شکوه بهی دینان و آزاده مردان سرزمین آزادگی ایران است. که به وضوح مجاورت تمدّن شگفت اشکانیان و پایتخت آنها صددروازه، این شهر افسانه ای گم شده در تاریخ را به یاد می آورد. روستایی که در طول تاریخ، مادرانه با بخشندگی و مهربانی و پایداری، مردمانی بی تکلّف و بی آلایش ، با مروّت و با خدا و با تلاش و بعضاً عارف و عالم فاضل پرورانده است واز پستانهای چشمه وقنات و از شیره جان خود صبورانه و کریمانه برای ایشان و باغها و دامهایشان روزی فراهم نموده است و با نیکوخویی در کنار همسایگان نیکویش دربخش امیرآباد(۲۵ کیلومتری) شهرستان دامغان (۵۷ کیلومتری ) استان سمنان (۸۰ کیلومتری)سالیانی دراز را سپری کرده است. اگرچه اکنون در عین بالندگی و برازندگی از ناملایمات روزگار خسته شده و دچار برخی محرومیتها گشته امّا ذخایر مردمی، علمی، استعداد طبیعی و ساختاریش، نوید دهنده شکوفایی و بازیابی شکوه تمدنیش در چشم انداز زمانی نزدیک است. همانند چشم انداز فیزیکی کنونی او که زیبایی تناسب و ترکیب دشت، کوه، درّه، چشمه ها، باغات سرسبز و خانه های کهنه و نو اش ، فرح افزای روح و جسم آدمی، این نورچشمی آفرینش و آفریدگارش است و چنان که از قلم مصّر نویسنده بر می آید.
******************
با کوه هایی بزرگ و کوچک و صخره های مستحکم و چشمه هایی گوناگون همچون قلقل و انگورستانی و تنگه و کوهو و گیوتنگه . هوای دهستان در بهار معتدل و در تابستان تقریبا معتدل و در پاییز تقریبا سرد و در زمستان سرد است . درختان تودروار بعضی تنومندند چون چنار و بعضی حاصل دار چون گردو و توت و سیب و گیلاس و آلبالو و بادام و گلابی و در زمین های پایین تر چون باغ های پایین صح پسته و بعضی افراخته چون سپیدار اگر بخواهیم از گیاهان و درختچه ها نام ببریم ؛ در مورد گیاهان و درختچه های صحرایی خودرو و دارویی می توان گون و بارهنگ و سیاه دانه و خاکشیر و اسطوخودوس و خارشته و اسفند و گز را نام برد و از میان انواع گیاهان و درختچه های کوهستانی خودرو واریژه و مورد و اسفرزه و زرشک و کتیرا و … ، از غلات و علوفه و سیفی جات : گندم و جو ، یونجه ، شبدر ، خیار ، بادمجان ، گوجه و کدو و از سبزیجات تقریبا هرچه که بخواهی از قبیل نعناع ، اسفناج ، تره ، شاهی ، تربچه ، شلغم و … قابل ذکر است ، البته تاکید می نمایم که بسیاری از محصولات باغی و کشاورزی که نام بردم به علت اینکه بهره برداری از آنها شدیدا سنتی است و به نحو محدود و دلخواهانه کشت می شود و محصول عمده دهستان تودروار ” گردو ” است .
در باب حیوانات وحشی نیز می توان از پلنگ و خرس و گرگ و شغال و روباه و نوعی راسو (عروسک) و آهو و خرگوش و قوچ و بز و کبک و قرقوه و بلبل و … نام برد.
و اگر از جامعه و فرهنگ مردم دهستان تودروار بخواهی ، باید بگویم که مردم این بهشت گونه از دوران های کهن تا به امروز طالب علم و دانش بوده اند ، که می توان از حوزه علمیه دروار که در حدود چهارصد سال پیش تاسیس شد از دوران قدیم و از مدارس ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان و حسینیه ها و تکایا و مساجد متعدد آن نام برد . حتی اکنون نیز بیشترین آمار تحصیلکرده ها و متخصصین مختلف در سطوح عالیه آموزش عالی در سطح شهرستان از این ناحیه برخواسته اند و در گوشه و کنار ایران مشغول خدمت رسانی به مردم شریف و دینمدار وطن عزیزمان هستند .
مردم دهستان تودروار به زبان خاصی سخن می گویند که قریب به اتفاق با زبان مردمان چهارده و طزره دامغان یکسان است و دستورش تقریبا با فارسی یکی است و کلماتی خاص خود را دارد که در بسیاری موارد بیگانه از زبان فارسی نیست و از زبان مازندرانی تاثیر پذیرفته است مثلا خوردم را ” بَخُوردٌم ” و گفتم را ” بَگُتُم” تلفظ می کنند …
مردم دهستان تودروار بی هیچ اغراقی از شیفتگان رسول خدا (ص) ، نجیب ، شریف ، با فرهنگ ، هوشمند و با استعداد که البته همچون خود شهرستان دامغان به علت اینکه جامعه ای بسیار سنتی دارند بسیاری از سادگی های زندگی مردم قدیم را حفظ نموده اند و به اکثر آلایش های جوامع مدرن آلوده نشده اند و از مفاسد و انحرافات بسیاری همچون دزدی و قتل و ضرب و جرح و پارتی ها و مواد مخدر به غیر از تریاک و سیگار پاکند ، جز آنچه که در هر جامعه ای هر چند سالم وجود دارد و از ضروریات آزادی و حیات و توسعه اجتماع است .
در دهستان تودروار از هر صنف علمی و اجتماعی که بخواهی وجود دارد به زبان عامیانه از عالم و روحانی ، معلم و استاد دانشگاه ، کارگر و دامدار ، کشاورز و بنّا ، گچ کار و سنگ کار و جوشکار و ورزشکار و برقکار و تیرچه بلوک زن ، نانوا و بقال و سوپری و شیشه بری و تراشکاری و نجار و شکسته بند و لوله کش و معدنچی و بانکی و دکتر و مهندس و دانشجو و پاسبان و پاسدار و بسیجی و روشنفکر و نمایشگاه دار و قفل و کلید ساز و رئیس و کارمند و فقیر و غنی و غیر اینها که البته عمدتا نجار و کشاورز و دامدارند و به تبع آن واحدهای صنعتی و کشاورزی و دامداری و خدماتی متعدد دارد ، شامل : کارخانه سیمان در حال ساخت ، معدن سنگ نسوز و مس و …. و نجاری و تراشکاری و بلوک زنی و آژانس مسافرتی و پایگاه اینترنتی و مرکز مخابراتی و دهیاری و شورای اسلامی و حل اختلاف و درمانگاه و مرکز بهداشت و پاسگاه نیروی انتظامی و باغ و پرورشگاه ماهی و گوسفند و گاو و غیر اینها ….
توجه : کلیه حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به نگارنده آن می باشد .
تهیه و تنظیم : ابوالفضل فولادیان
